नयनांच्या पलीकडे वसते एक गोकुळ
वासुदेवाच्या डोळ्यात नीर्
आला यमुनेला पूर

एक चिमकुलस गाव
तेथे तुटला रे जीव
दोन फुटात सोडून आलो
सात समुद्र आन् एक आभाळ

गावभर नाचला
कडेवर निजला
याशी हुस्ती आईची पापी
आजीचा खाऊ
बाबसंग खेळू

किती  काय साठवण
शब्द एकेक  तुझा
आज काळजात घर घर

बपाच्या त्या आठवणीत
जीव अजुन एक रमला
पिल्लासठी ज्यांचा जीव आजही टांगला

हात सूरकती केस झले रे पांढरे
बाप एक,  मझा पण.. तिकडे
देवबाप्पा काळजी सगळ्यांची,…. घे तू  बघ रे

धनंजय