Wednesday 11 August 2010

पापा

पापा

पापा माझा चिमुरडा आज मला पप्पा बोलला
डोळ्यांतल्या आसावंसरशी घड्याळाचा काटा
तीन दशक माग सरकला
ईवल्याश्या पावलांत मी त्या माझ बालपण बघितल...

दोन्ही डोळा वाहे गंगा आन् जमूना
तेव्हा स्मरे रडक्या पिलासाठीच्या
तयाच्या घरभर चकारा
असा चंद्राच्या साथीला हा सूर्य रोज रातीला जागला

शेरभर दुधासाठी गावभर पायपीट
आणवाणी पायांवर खड्या काट्याची लयलूट,
आज गाडी आन् चाकर तेव्हा मात्र
खांद्यावर भक्कम त्या
मी जग पालथा घातला

शर्टखाली लपवली ठिगळाची बंडी
अन् दुपारच्या जेवणाला म्हणे आज उपवासाची संधी
आईसक्रीमच्या हट्टासाठी त्याच्या अशा कितीतरी तर्‍हा
आजही नातवासाठी खाऊ बघ आधी त्यानेच रे आणला
त्यानेच रे आणला.........

Monday 24 May 2010

कसे बोलले प्रेम क्षण

कसे बोलले प्रेम क्षण

कधी ओठांवर न चढणार्‍या शब्दांनी
बेमालूमपणे ती रात्र सजवली
तयांच्या स्पर्शाने आंधारी रात्रही लाजली

नजरेला भीडली नजर
पापण्यांच्या उघडझापीत चमकली विद्युलता
चार बाहुल्यांतुनी

हृदयाची वाढली धडधड
बंद जणू पडली श्वास ऊश्वासाची गती
अन् विरघळले ते प्रेमक्षण
तयांच्या उत्कट ओठ स्पर्शातुनी

-धनंजय

Monday 3 May 2010

Lek

Thursday 1 April 2010

She


SHE


Staring is only way looking at her
blinking is such waste of time

Just go on with ur talks
After so many days so many brain cells are talikng with me
ohhh god why you created so less no. of intelligent people on d earth

We went for shopping
I came out with anklet for her
& she was still in the pile of sarees
searching one for my mother

that’s her

Tuesday 2 March 2010

हे दिनकरा....

कातरवेळचा अस्ताला जाणारा सुर्य ..आकाशात पसरलेली लालीमा
अशा वेळीस सुचलेले हे काही शब्द ..


हे दिनकरा....

कोणी बोले उन्ह उतरू लागल
त्याच तेज सरु लागल

मोठ्या झाल्या सावल्या
वेदनांची आर्तता त्यांच्या गाहिर्‍या आंधाराला

त्याची जखम फारच जाणवली
रक्ताची तया लाली आसमंतावर पसरली

दु:ख मोठ्या उराचे कोणा बोलता समजेना
सांगण्यासाठी ते, दुसरा सूर्य अवकाशात गवसेना

उदय अन् अस्तातही तेवढीच प्रतिमा
जगता मरतादेखील मोठ्यांच्या सारख्याच खुणा

अंधार्‍या रातीतही चांदण्यांचा शिडकावा
सूर्यदेवाच्या तेजावर चंद्राने तोलला

ऐश्या जगता मरता प्रकाशणार्‍या दीपस्तंभाना
माझ्या तोकड्या शब्दांचा नजराणा

-धनंजय

Friday 26 February 2010

ओला प्रणय

ओला प्रणय
पावसाची सर मृदगंध मातीचा
भीजलेला अन् देह तुझा

ओघळनारे थेंब जैसे
चमकते चांदणे
की मोतियाची लड
तव कटीप्रदेशावर

अशाया श्रवणसरीतही
ग्रीष्म ठाकला माझिया मनी
टपटपत्या बिंदूची जेव्हा
होते तुझ्या ओठांशी सलगी

एक शुभ्रपतका उत्तरदक्षीण
अन् गडगडत्या वार्‍याने
उडावीता पदर
रंगला ओला प्रणय

येऊन सामावेल का ती मिठीत माझ्या?
का अवचीत लाजेल मुग्धा
देखता ओले प्रतिबिंब तिचे मम नयनात

हनुवटीवर स्पर्श साजनाचा हलकासा
या लाजळूचाही अभिनय मग गळून पडला

मोरपंखी स्पर्श सार्‍या कायेवरून
अन् आज ओले मिलन रंध्रारंध्रातून

-धनंजय

थेंब आसवाचे

थेंब आसवाचे

या हवेतील गारव्याला एकच मागन आहे
माझ्या अश्रूंस एक तरंगणार आभाळ दे
विरहवून त्याना तीच्या खिडकीशी सोडून ये
नभातून उतरू दे ते थेंब बनूणी पावसाचे
हे थेंब बरसतील सखे तुझ्या दारी
जराशी अलगद सामोरी जा
नाजूक तुझ्या तळहातावर एक गाव दे त्याना
अन् हलकेच डोळ्याना टिपत
तुझ्या अधरावर स्थान दे
माझ्या आसवाच्या प्रत्येक थेम्बाला
तुझ्या ओठांचा एक तरी हसू दे…
-धनंजय

Saturday 20 February 2010

हे भगवंता

I was just leafing through some pages & read about stalin, that in his child hood he was great beliver of god & then suddenly turned to athiest.
An idea came to mind, you might be believer or non believer of god but you should always do good things.
Later I got to know there is cult in Europe which follows same beliefs.
That's irony, even if the people are non beliver they have some beliefs atlast, even if it might be about non existance of GOD. :-)

हे भगवंता

तुम्हास आमची आठवण आली
आमच्यासाठी हाच हिरामोलाचा क्षण
आज आज खरच बदलल आहे सार
मनाच्या पार पोहचले आहे सारे
नश्वर ईश्वर सार काही ईथलच तुझ्या माझ्यातल
राम रहीम मसिह कोई एकही नही
स्टालिनसुद्धा तुझ अस्तित्व नाकारून गेला
समजले मजलाही सर्वत्र चांगले व्हावे
हाच एक उद्देश
भगवंत असो वा नसो
सर्वत्र चांगले हाच त्याचा अं आपला उद्देश
खरच बदलतय सार
-धनंजय

Sunday 14 February 2010

Girls

Girls

You can play around the words
you can use us for d time being

men are toy like thing
she can use them for her mean

Why always I select a wrong girl
How she able to beat me
with magic trick that she have

Mine speculation about her simplicity
& kindness always gone on toss..
And I had to repent on my thought

She is beauty & simple
she is love
she is goddess & other name of smile

hey my friend, you are wrong
because she is shrewd & cunning
love is play for her
& you are the just next one
she is cruel & a witch

ohh my friend take my word,
she will fool you with her simple attire.

-Dhananjay :-)

Tuesday 9 February 2010

गणिताच्या बाई

गणिताच्या बाई

आज जर भेटल्या पुन्हा गणिताच्या बाई
विचारीन त्याना तुम्ही शिकवलेल
या जगात काहीच कसे लागू होत नाही?

एक अधिक एक बरोबर अकरा
हा जीवनाचा खरा पाढा
मला का नाही शिकवला?

तुम्ही नाही पण नंबर मात्र सारेच भेटत
बघा ना आता, या 36 च्या आकड्याच वेडच भारी
कधी बॉस कधी ओळखीत तर कधी अनोळखी
अं महत्वाचा याच स्थान
लग्नाच्या बाजरी ,
त्याची जुळवाजुळव म्हणजे आयुष्यचाच गणित ना..

पगारच्या दिवसा अखेर देखील
हा कसा शून्याचा आकडा माझ्याच वाटेला येतो?
अन् आयुष्यबर गर्दीत वावरणारा हा जीव
जाताना कसा 1टाच जातो?

राजकारणातील गणित तर तुम्हाला पण नाही सुटणार
कालच जोडलेली प्रमेये आज विस्कटणार
आन जुने गृहीताक मोडीत काढून
नवे सिधांत मांडले जाणार

बराच काही मांडता येत
जेव्हा हे आयुष्याचा गणित तुम्हाला खोट ठरवून जात
आन् तेव्हा खरच आतमध्ये खूप काहीतरी सलत
तसाच पाटीवर उतरल्यासारखा
हे सार सरळ्च हव होत अस वाटत

पण बाई तुम्हाला देखील कस विचारणार
कालच कळाल तुमची देखील अखेरीस इन्फिनिटी झालीय
बहुतेक ही कोडी सुटण्या पूर्वीच
आमच्या देखील वर्तुळाची वाटचाल
अशीच शून्याच्या पूर्णत्वाकडे चाललीय...

-धनंजय

Wednesday 13 January 2010

प्राजक्त

प्राजक्त

अंगणात बहरुन आलाय प्राजक्त आज
तुझ्या आठवणींच्या प्रत्येक गंधात
दरवळतोय त्याचा सुवास

संथ वार्‍यावर होणारी सळसळ
अन् त्याच रंगाच्या ओढणीमागची तुझी हालचाल

त्या गंधात बहरलेली लांबसडक वेणी
अन् तेव्हा हातात उतरलेली एक लाजलेली कळी

हजार वार्‍या झाल्या असेल
प्राजकताच्या बहाण्यात माझ्या दारी
नजरभेटीची हूरहुर नयनी
ती नजर मिळताच तू मात्र गोरिमोरी

ऐश्या अनेक आठवणींचा सडा
वेचतसे मी
जेव्हा बहरे हा प्राजक्त
घेऊन आठवण तुझी माझ्या अंगणी.....

धनंजय :-)

Saturday 9 January 2010

लग्नघटिका

लग्नघटिका

आज आयुष्य
सप्तपदीनी नव्याने चित्तारल
अन् लग्नाच्या वेदित मी तयाला
मन्त्राग्नित नव रूप घेताना बघितल...

अंतरपाटापलिकडे
आयुष्य एक नवा पट घेऊन उभ होत
अन् माळाबरोबरच अनेक संदर्भ
सुद्धा ते एकमेकाना देत होत...

तलहातावरच्या मेहेन्दित
जन्मली एक रेष नवी
तैशीच भाळीच्या कुंकवाने
रंगवली एक खूण राहिलेली जन्मवेळी..

कोणत्या तराजूत तोलु हे मन
एक डोळ्या हसू अन् दूज्या दिले आसु
सप्तपदीच्या हर पावलावर वाढवली तयाने
होती नव्या नात्यांची हूरहुर
अन् तूटनार्‍या रुनानुबंधांची तगमग..


दोन विधीनी तर भान्डावून सोडलय,

एक मंगळसूत्राच्या घट्ट विनीत
आज माझ मीपन त्याने सोडवलय,

आणिक कन्यादानाच्या वाहिलेल्या अर्ध्यात
माझ अर्ध आयुष्य...

धनंजय