ओला प्रणय
पावसाची सर मृदगंध मातीचा
भीजलेला अन् देह तुझा
ओघळनारे थेंब जैसे
चमकते चांदणे
की मोतियाची लड
तव कटीप्रदेशावर
अशाया श्रवणसरीतही
ग्रीष्म ठाकला माझिया मनी
टपटपत्या बिंदूची जेव्हा
होते तुझ्या ओठांशी सलगी
एक शुभ्रपतका उत्तरदक्षीण
अन् गडगडत्या वार्याने
उडावीता पदर
रंगला ओला प्रणय
येऊन सामावेल का ती मिठीत माझ्या?
का अवचीत लाजेल मुग्धा
देखता ओले प्रतिबिंब तिचे मम नयनात
हनुवटीवर स्पर्श साजनाचा हलकासा
या लाजळूचाही अभिनय मग गळून पडला
मोरपंखी स्पर्श सार्या कायेवरून
अन् आज ओले मिलन रंध्रारंध्रातून
-धनंजय