वेडे मन

वेडे मन

का हे मन वेडे माझे
कोणापासून पळते
उमजत नाही त्यास
कल्लोळ भावनांचे
ना जाने कोनते कोडे
आज त्यापाशी घुटमलते

आकृतीही स्पष्ट नाही
हा साद नक्की कोणाचा
एक बट डोळ्यावरुनी
चेहरा सावलीत जणु ओळखीचा

दूरावत आहे छूमछूँम पैजनांची
मग मनास पड़तो पिळ
आठवनींच्या ओलाव्यावरुन
मन होते अधीर

ओठावरती थोपवला मी
सागर भावनांचा ...
निनादते तरी कंठात
अस्फुटतेची घुसमट
अन मग एकच वाट
ऩयनांतून उष्म तरंग

भिजावे आता पावसात स्वछन्द
न कळावे कोणा
कोणते थेम्ब ओघळति गालवरुन
नीर कोणते पावसाचे
अन कोणी टीपलेत दुखाचे अंतरंग

Dhananjay